Şehit eşe duygu dolu ziyaret: O trene bu kez torunlarıyla binecek

Ermenistan ve İran sınırlarının kesiştiği noktada yer alan Kotam’da yaşayan Reyhan Muradova’nın evinin ön tarafı demir yoluna, yukarısı ise koridorun başladığı yere bakıyor.

Muradova’nın eşi 1994 yılında sona eren Birinci Karabağ Savaşı’nda şehit düştü. Karabağlı eşiyle trene binmeyi çok seven Muradova o günden sonra bir daha trene binmedi.

Bu yola her baktığında aklına eski günlerin geldiğini söyleyen Muradova, “En son Bakü’ye gittiğimde bindim trene. Ondan sonra da hiç binmedim. Zaten onunla bütün yolculuğumuz trende geçiyordu. Trenle gidip geliyorduk memleketi Nahçıvan’a… İnşallah bir gün buradan tren geçip gider. Arkasında çocuklar koşar el sallar. Çünkü biz öyle yapıyorduk. Her tren geçişinde koşuyorduk, el sallıyorduk gidenlere…” diyor.

Şehit olan eşinin hayalini gerçekleştirmek istiyor

Muradova, şimdi eşiyle kurduğu hayalleri torunlarıyla birlikte gerçekleştirmeye hazırlanıyor:

“Bu koridorla trenle eşimi ziyarete gitmek istiyorum. Onun da en büyük hayali buydu, ‘Yollar açılsın Nahçıvan’a beraber gidelim’ derdi. Ama nasip olmadı ona. İnşallah bana nasip olur da giderim onu ziyarete. İnşallah bu defa da torunlarımı bindirip götürürüm Azerbaycan’a. Dedelerinin de mezarını ziyarete giderler.”